Προτάσεις για μεταρρύθμιση του συστήματος της ψυχιατρικής

«Όλα τα μοντέλα πρόβλεψης της επικινδυνότητας  από το 1980 και μετά, στην Ελλάδα έχουν αποτύχει. Εκεί που προσπαθούμε να συλλάβουμε και να θεραπεύσουμε κάποιο «επικίνδυνο άτομο» και να προλάβουμε την διάπραξη κάποιου κακουργήματος, καταστρέφουμε τις ζωές πολύ περισσοτέρων ατόμων,  με τις ψυχιατρικές μας παρεμβάσεις, σε αναλογία 1 γονιδιακώς επικίνδυνο προς 7 επί του συνόλου (δηλ. οι 6 από τους 7 δεν θα παρουσίαζαν ποτέ εγκληματικότητα)». Αυτά είπε στο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής στο Εμπορικό Κέντρο στα Κοίλα Κοζάνης το 2010 ο Διευθυντής του Ψυχιατρείου Σταυρούπολης Θεσσαλονίκης, Δημήτρης Σκαραγκάς στο ξεκίνημα της συνεδρίασης.

Είναι επίσης γνωστό σε όλους ότι ΚΑΝΕΝΑΣ παγκοσμίως ψυχασθενής δεν θεραπεύεται και δεν λέει ποτέ ευχαριστώ στους ψαχιάτρους του, άπαξ και πάρει την ταμπέλα και το στίγμα της νεύρωσης, ή της κατάθλιψης, ή της διπολικής διαταραχής και αρχίσει την ψυχοφαρμακευτική του «αγωγή». Και όσοι παίρνουν την γνωμάτευση της ψυχωσικής συνδρομής, ή της ψύχωσης, ή της σχιζοφρένειας είναι πλέον ΝΕΚΡΟΙ, όπως γράφει και ο Κλ. Γρίβας στο βιβλίο του  «Αντίσταση στην εποχή του τίποτα».  Ομοίως ΝΕΚΡΟΙ είναι και όσοι μπαίνουν για πρώτη φορά σε ψυχιατρική κλινική. Όλοι αυτοί χάνουν όλα τους τα δικαιώματα αν είναι 18 ετών και άνω, ή δεν προλαβαίνουν να αποκτήσουν κανένα δικαίωμα αν είναι κάτω των 18. Αυτά πληροφορήθηκα από δικηγόρους, ψυχίατρους, συμβολαιογράφους, γιατρούς κλπ. Οι εισαγγελείς δεν δέχονται καθόλου έγγραφα από ασθενείς, ούτε καταδέχονται να τους μιλήσουν, ούτε να τους ακούσουν, ούτε οι δικηγόροι, παρά μόνο για εκμετάλλευση, σχεδόν ούτε και οι αστυνομικοί.

Άρα η λύση για να αποφύγει ένα κράτος αυτή την καταστροφή είναι να καταργηθεί πλήρως η ακούσια νοσηλεία, οι εγκλεισμοί, η ψυχοφαρμακοδηλητηρίαση, τα Ψυχιατρεία και το επάγγελμα των ψυχιάτρων τουλάχιστον κατά 6/7 δηλ. κατά 85%. Επίσης και το επάγγελμα των ψυχολόγων κλπ. παρατρεχάμενων. Τα νευροληπτικά όλα ως απολύτως καταστροφικά πρέπει να καταργηθούν σχεδόν 100%. Να μετατραπούν τα υπάρχοντα ψυχιατρεία σε οικοτροφεία, ξενώνες, γηροκομεία και κρατητήρια, και να επιτρέπεται  η ευθανασία υπό όρους, να μην τιμωρείται η απόπειρα αυτοκτονίας τόσο σκληρά, αλλά πολύ λιγότερο ή καθόλου.

Η μεγάλη προσοχή πρέπει να δοθεί στην νηπιακή ηλικία, ώστε όλα τα νήπια να έχουν «μια αρκετά καλή φροντίδα» κυρίως από την πραγματική μητέρα, που δεν πρέπει να απουσιάζει καθόλου μέχρι 2 ετών.

Επειδή γίνονται πολλοί σκοτωμοί ασθενών ή μη αρτιμελών παιδιών, ή τερατογεννέσεων ενδοοικογενειακά, πρέπει αναγκαστικά να προβλεφθούν ευγονικά μέτρα και υπό όρους ευθανασία. Αυτό θα απαλλάξει τους γονείς και τα υπόλοιπα παιδιά από τρομερούς μπελάδες.

Τα ηλεκτροσόκ, οι λοβοτομές, τα μείζονα ηρεμιστικά ή νευροληπτικά και οι καθηλώσεις να απαγορευθούν εντελώς.

Επίσης, να δοθεί μεγάλη σημασία στην διαβίωση στο σπίτι και στο δικαίωμα προσωπικού χώρου στα παιδιά και να γίνεται έλεγχος από κοινωνικούς λειτουργούς στα σπίτια. Πρέπει τα παιδιά να έχουν συρτάρια και ντουλάπια με κλειδιά και δικό τους δωμάτιο.

            Να γίνει μεγάλη προώθηση και καμπάνια στα βίντεο αντιψυχιατρικής στα  sites  και της cchr.  Και να δοθεί μεγάλη προσοχή στην διακίνηση και εμπορεία και κακοποίηση βρεφών.

Αλλά αυτά προφανώς δεν θα αρέσουν σε κανένα από τους επαγγελματίες  που σχετίζονται και που θα πρέπει να αλλάξουν επάγγελμα και να χάσουν 5.000-15.000 ευρώ μηνιαίως.    

Α. Α.